بررسی شیوع ویروس های htlv i&ii در گروه های پرخطر شهرستان سنندج در سال ۱۳۸۹

چکیده زمینه و هدف: ویروس htlv-i عامل اتیولوژیک بیماری atl (adult t-lymphocytic leukemia) و بیماری نورولوژیک دژنراتیو مزمن به نام tsp (tropical spastic paraparesis) است. عفونت htlv از طرق مختلف ازجمله: از مادر به کودک و یا جنین، تماس جنسی، از طریق تزریق خون و یا فرآورده های خونی آلوده و استفاده از سر سوزن های آلوده منتقل می شود. با توجه به اینکه نشان دادن حضور این ویروس ها در گروه های پرخطر، می تواند به صورت تقریبی، نشانگری از وجود آن ها در جامعه باشد، در این مطالعه احتمال وجود htlv در گروه های پرخطر از جمله معتادین تزریقی hiv مثبت و منفی، مبتلایان به تالاسمی ماژور و افراد همودیالیزی شهرستان سنندج مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی 130 معتاد تزریقی hiv مثبت، 110 معتاد تزریقی hiv منفی، 46 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور و 65 فرد دیالیزی (جمعاً 351 نفر) به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. فرم جمع آوری اطلاعات و رضایت نامه آگاهانه برای تک تک آن ها تکمیل گردید. پس از خونگیری، سرم ها جدا گردید و تا هنگام آنالیز در فریزر منهای 20 درجه نگهداری شد. با استفاده از کیت dia.pro ساخت کشور ایتالیا به روش الایزا تیتر آنتی بادی علیه htlv-iⅈ بررسی شد. نمونه های مثبت و مشکوک، دوباره مورد غربالگری قرار گرفته و سپس برای تایید با کیت وسترن بلات htlv blot 2.4 شرکت mp diagnostics ساخت کشور سوئیس مورد آزمایش قرار گرفتند. در نهایت داده ها وارد نرم افزار spss 16 گردید و با استفاده از جداول توزیع فراوانی، درصد و میزان شیوع بدست آمد. یافته‏ها: یافته ها نشان داد که یک معتاد تزریقی hiv مثبت، یک معتاد تزریقی hiv منفی و یک بیمار تالاسمی ماژور، htlv-i مثبت بودند (جمعاً سه نفر 85/0 درصد ). اما هیچ کدام از افراد همودیالیزی، مثبت تشخیص داده نشدند. هیچ موردی از وجود آنتی بادی علیه htlv-ii در این مطالعه مشاهده نشد. نتیجه‏گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که شیوع htlv-iⅈ در افراد پرخطر شهرستان سنندج بالا نبوده و این خود می تواند به طور تقریبی حاکی از شیوع پایین این ویروس در جامعه و در اهدا کنندگان خون باشد، اما برای جلوگیری از شیوع بیشتر آن در افراد پرخطر، باید اقدامات پیشگیرانه انجام گردد. به منظور ارزیابی شیوع واقعی آلودگی به این ویروس ها، غربالگری خون های اهدایی و بررسی در سطح جامعه پیشنهاد می گردد. وصول مقاله:3/3/91 اصلاحیه نهایی:17/7/91 پذیرش:19/7/91